Miejsca nacięcia trokaru | SurgSci

Podczas zabiegów laparoskopowych i innych zabiegów małoinwazyjnych (MIS) trokary służą do wykonywania małych nacięć w zewnętrznych warstwach tkanek.Nacięcia te umożliwiają chirurgom wprowadzenie kaniul, przez które można wprowadzić narzędzia chirurgiczne.Aby zapewnić optymalny dostęp do pola operacyjnego (w tym przypadku do miednicy), trokary należy ułożyć po łuku.Chirurgia laparoskopowa typu „poke hole” to kanał do wszczepiania laparoskopu i narzędzi chirurgicznych, co jest równoznaczne z nacięciem laparotomii, jednak wybór umiejscowienia otworu typu „poke hole” jest zupełnie inny niż w przypadku chirurgii otwartej.

Wybór punktu nakłucia

1. Otwór obserwacyjny

Pod względem pochodzenia histologicznego najsłabsza jest struktura tkankowa otworu pępowinowego na ścianie brzucha, z niewielką liczbą naczyń krwionośnych, a jej warstwy anatomiczne od zewnątrz do wewnątrz to skóra, cienka tkanka podskórna, ścięgno mięśnia prostego brzucha, pochewka tylna i ciemieniowa. otrzewna.

Dlatego też otwór pępowinowy jest najodpowiedniejszym miejscem na ślepe nakłucia, np. otwory obserwacyjne.

W przypadku większości operacji laparoskopowych często wybiera się otwór o średnicy 10 mm pośrodku pępowiny lub nieco powyżej lub poniżej pępowiny.Jeżeli otwór pępkowy jest zbyt głęboki lub doszło do infekcji, należy wybrać miejsce poniżej pępka.Jeżeli masa miednicy jest zbyt duża, można wybrać także nakłucie nadpępkowe.

2. Otwór operacyjny

Wybór punktu nakłucia otworu operacyjnego odbywa się zgodnie z zasadami łatwości obsługi, estetyki i minimalnego urazu.Jednocześnie należy unikać tętnicy nabrzusznej dolnej i innych biegnących naczyń, takich jak tętnica nabrzuszna powierzchowna, tętnica biodrowa okalająca głęboka i tętnica okalająca powierzchowna.

Pierwszy otwór operacyjny: otwór obserwacyjny.

Drugi otwór operacyjny: częstym miejscem nakłucia jest 1-2 cm przyśrodkowa strona lewego przedniego górnego kolca biodrowego.

Trzeci otwór operacyjny: w punkcie McBurneya po prawej stronie.

Czwarty otwór operacyjny: Punkt nakłucia może zazwyczaj znajdować się poza punktem środkowym połączenia między otworem obserwacyjnym a drugim otworem operacyjnym, a odległość od powyższych dwóch otworów operacyjnych jest większa niż 8-9 cm.W razie potrzeby, dla wygody zabiegu, nakłucie można wykonać w dowolnym miejscu ściany brzucha.

Metoda nakłucia

1. Metoda bezpośredniego wprowadzenia trokaru

Nie wytwarzaj najpierw odmy otrzewnowej i wprowadzaj trokar bezpośrednio.Wymagania techniczne są stosunkowo wysokie i odpowiednie tylko dla doświadczonych chirurgów.

2. Metoda bezpośredniego nakłucia trokaru

Po nacięciu skóry przy pierwszym trokarze, do trokara wprowadza się laparoskop i pod mikroskopem można obejrzeć nacięcie każdej warstwy tkanki ściany brzucha, zapewniając w ten sposób bezpieczeństwo operacji.

3. Zamknięte

Wprowadź igłę Veress Veress, a następnie po uformowaniu się odmy otrzewnowej wprowadź pierwszy trokar.Jest to klasyczny tryb nakłuwania i jest najczęściej stosowany w praktyce klinicznej.Jednakże „ślepe nakłucie” może spowodować uszkodzenie naczyń zaotrzewnowych, naczyń ściany jamy brzusznej i przewodu pokarmowego.

4. Otwórz

Po nacięciu każdej warstwy tkanki pępka do jamy brzusznej, wprowadzono tępy trokar w celu wytworzenia odmy otrzewnowej.Jest to czasochłonne i istnieje ryzyko wycieku powietrza ze względu na zbyt duże nacięcie.Jest odpowiedni dla pacjentów wysokiego ryzyka, po operacjach jamy brzusznej lub z podejrzeniem zrostów w jamie brzusznej, może być również stosowany podczas operacji laparoskopowych w czasie ciąży.

Pozycje rozmieszczenia otworów w celu różnych procedur

1. Appendektomia laparoskopowa

Wykonaj otwór po lewej stronie obok pępka jako otwór obserwacyjny, wykonaj otwór poziomo na poziomie pępka na zewnętrznej krawędzi prawego mięśnia prostego brzucha jako główny otwór operacyjny i wykonaj otwór w punkcie McBurneya jako otwór dodatkowy otwór operacyjny.

Można też wykonać otwór 2 cm przyśrodkowo od lewego przedniego górnego kolca biodrowego jako główny otwór operacyjny i otwór 2 cm powyżej spojenia łonowego jako pomocniczy otwór operacyjny.

2. Cholecystektomia laparoskopowa

Wbij otwory w dolnej krawędzi pępowiny jako otwory obserwacyjne, a otwory pod wyrostkiem mieczykowatym, prawą linią środkowoobojczykową i prawą przednią linią pachową jako główne, pomocnicze otwory operacyjne i pomocnicze otwory operacyjne.

3. Laparoskopowa lobektomia wątroby

Wykonaj dziurę na górnej lub dolnej krawędzi pępka, aby zrobić otwór obserwacyjny.Główny otwór operacyjny znajduje się jak najbliżej zmiany chorobowej.Jeśli zmiana znajduje się w prawej wątrobie, weź ją pod wyrostek mieczykowaty;

Pomocniczy otwór operacyjny musi znajdować się w pewnej odległości od głównego otworu operacyjnego i obiektywu.Zwykle wykorzystuje się brzeg podżebrowy prawej linii środkowo-obojczykowej i brzeg podżebrowy prawej linii pachowej przedniej, a w zależności od aktualnej sytuacji można dodać dodatkowe otwory operacyjne.

4. Laparoskopowy drenaż torbieli wątroby

Otwory należy wykonać w dolnej krawędzi pępka jako otwory obserwacyjne, a otwory pod wyrostkiem mieczykowatym, na poziomie prawej linii środkowo-pachowej na poziomie pępka lub poniżej brzegu żebrowego prawej linii środkowo-obojczykowej jako główny i główny pomocnicze otwory operacyjne, odpowiednio.

5. Splenektomia laparoskopowa

Wbij otwory poniżej pępowiny jako otwory obserwacyjne, wbij otwory w miejscu przecięcia lewej linii środkowoobojczykowej i poziomej linii pępka jako główny otwór operacyjny, wbij otwory około 3 cm powyżej pępka przez linię prostego brzucha jako pomocnicze otwory operacyjne i wkłuj otwory w lewej przedniej linii pachowej i poniżej śledziony jako operacje wtórne. Pomocniczy otwór operacyjny.

6. Laparoskopowa pankreatektomia ogona

Poniżej pępowiny w dolnej części pępowiny wykonuje się otwór obserwacyjny, główny otwór operacyjny w miejscu 2 cm powyżej i poniżej lewej linii środkowoobojczykowej oraz linii poziomej pępka, otwór pomocniczy w miejscu około 8 cm powyżej pępka na lewo od prawej linii środkowo-obojczykowej i 2 cm poniżej brzegu żebrowego prawej linii pachowej przedniej. Jako pomoc przy operowaniu otworu.

7. Laparoskopowa naprawa perforacji wrzodu dwunastnicy

Otwory należy wykonać w dolnej krawędzi pępka jako otwory obserwacyjne, a otwory 1 cm poniżej brzegu żebrowego w lewej linii pachowej przedniej oraz na poziomie lewej linii środkowoobojczykowej na wysokości pępka jako główne i pomocnicze otwory operacyjne odpowiednio, w odległości około 1 cm między dwoma otworami.